Dag 9
Door: Wim
Blijf op de hoogte en volg Wim
13 Januari 2018 | Burkina Faso, Bobo-Dioulasso
Ontbijt onder de een grote boom. Franca, de Nederlandse eigenaresse komt naar me toe. Ze weet, dat ik gebouwd heb en wil graag mijn mening over scheuren in de muren. In een van de kamers was men al bezig wel tot acht centimeter diep de scheuren uit te hakken en met specie op te vullen. Ook de kamer er naast en die ook..... De scheuren bleken niet alleen in de afwerklaag maar echt door de hele muur heen, bleek aan de buitenkant. Daar kun je niets meer aan doen, het hotel zal er niet door instorten, maar het geeft geen zwitserlevengevoel. Een schilder heb ik voorgedaan hoe de scheuren te repareren. Minder werk en minder rommel. Morgen kan de kamer weer verhuurd worden. Met Moctar, de aannemer en mijn persoontje morgen een bespreking. Bouwtekeningen er bij en kijken wat de oorzaak is en hoe dat eventueel op te lossen. Zit ik zo maar weer in mijn vak, leuk.
Vanmiddag de stad in en even een hapje eten. Bij een restaurantje aan de weg. Wat eten wij vandaag ? Soep en haricots verts. Een fles bier van 75cc er bij, zo haal ik de avond wel weer. De boontjes in een prima gekruide tomatensaus en er lag ook een stukje vlees in verstopt. De soep zag er uit als de saus van de vorige schotel, maar dan wat dunner. Er lagen drie stukken bot in met nog iets vlees er aan. Geit of schaap moest het geweest zijn. De vliegen wegdenkend was het een geslaagde lunch.
Verdere naar de grote markt. Die is net als in Marokko, je wordt aangeklampt en net als de vliegen op mijn vlees, ze blijven komen. Wel mooie foto's kunnen maken. Mensen zijn trots op hun negotie en als je het vraagt, altijd goed. Om uit deze gigamarkt was niet eenvoudig. Totdat ik een rij tegels tegenkwam, waar het halfopen riool onder lag. Deze volgen en je komt er weer uit.
Onderweg kwam ik een bank tegen, even kijken of ik geld zou kunnen krijgen op mijn visakaart. Buiten twee geüniformeerde bewakers, die me met handscanner controleerden. Het apparaat piepte, dus ik verwachtte dat ik mijn mes wel buiten moest laten. Nee hoor, u kunt er in. Van het eerste loket naar de vijfde, terug naar twee en toen naar buiten waar in een aangebouwd hokje een geldautomaat verstop was. Het lukte en als rijk man ging ik weer de straat op. Langs de weg nog een heerlijke verse ananas gekocht. In het hotel en de hele wijk bleek geen elektriciteit te zijn, alleen in het hotel een noodverlichting. Smartphone vrijwel leeg, maar mijn power bank met zonnepaneel hielp me uit de nood. Goed van huis gegaan !
-
13 Januari 2018 - 21:15
Wilma Van Opstal:
Hoi Wim, heel erg leuk je verhalen en om het mee te beleven! -
13 Januari 2018 - 21:34
Liny :
Elke dag maak jij mee wat een normaal mens in het westen in een half jaar maximaal zou kunnen meemaken. Maar je straalt enthousiasme uit, en dat is heel leuk om te lezen, en het doet je kennelijk goed. Waarom word je trouwens gescand voor je een bank in gaat, maar mag je vervolgens wel naar binnen met een mes? Op Schiphol wordt je binnenste/buiten gescand en mag je niet door met meer dan 100 cc vloeistof in je handbagage. Wie is er nu normaal bezig? Gr. Liny -
13 Januari 2018 - 23:30
Peter Hootsem:
Spannend allemaal Wim, ik geniet er dagelijks van -
14 Januari 2018 - 08:54
Benno De Moet:
Ik geniet van je belevenissen. Mooi verteld steeds. Succes met het vervolg -
14 Januari 2018 - 19:45
Ad:
Ha die Wim, als ik jou was zou ik er blijven en Wiljan laten invliegen. Klussen genoeg en jullie kunnen veel leren van elkaar daar. Maar, als je Wiljan vraagt, komt Janneke natuurlijk mee en dan komt cocky ook mee ja en dan kan ik natuurlijk niet thuisblijven. Wel een beetje druk dan voor je.
Veel plezier Wim We follow you. Ad
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley