Dag 4
Door: Wim
Blijf op de hoogte en volg Wim
10 Januari 2018 | Burkina Faso, Bobo-Dioulasso
Vier uur in de morgen was het toen vanuit een minaret in de buurt de klagelijke gebeden de wereld ingestuurd werden. Het heeft wel iets, maar Mohammed had ook wel iets later aangesproken mogen worden. Nog even omgedraaid, maar op tijd er uit om mijn spullen te pakken. Ontbijt op tijd en wachten op de geldwisselaar die Jean Paul gebeld had. Net op tijd was de bank aan huis en toen achter op de motor van JP naar het busstation. Heb daar geen westerse ideeën over. Er was een bus waar de motor net uitgehaald werd. Een andere kwam wat later. Waarschijnlijk ergens in Europa al een miljoen kilometer achtergelaten en daar moest ik mee naar Po. Doch helaas, deze was al volgeboekt. Volgende om half een. Wachten is niet mijn sterkste punt dus maar even de markt op. Een slager was bezig met een machetten een koe uit elkaar te hakken. Zolang hij daar mee bezig was het vlees nog vliegvrij, maar zodra het stil lag zag het zwart van de vliegen. En geen Afrikaan die zich daar aan stoort. Opnieuw kwamen JP en Pauline kijken of alles wel goed ging. Mijn rugzak waar alles wat ik had in zat stond onbeheerd maar er zijn alleen maar eerlijke mensen hier zei JP. Waarom dan overal hangsloten op zitten weet ik dan ook niet maar ik hield toch maar een oogje in het zeil.
Omdat ik niet voor vier uur in Po zou aankomen was het goed om nog even was te gaan eten. JP die alle eettentjes weet ging voorop naar wat hij een restaurant noemde. Net op tijd om te zien dat grote stukken varken uit een metershoge oven gehaald werden. Op zijn minst zat er een half varken in. Op een planken tafel werden de stukken varken met een machette kleiner gehakt en op borden geschoven. Ieder een bord met een tandenstoker er bij en eten. Naast elke bank stond een soort fluitketel waar je je rechterhand mee kon afspoelen voor het eten. De linkerhand hoeft niet, die gebruik je niet bij het eten. Die is om met water je kont mee te spoelen. Dus eten doe je uitsluitend met je rechterhand in Afrika. Dat je het maar weet.
Het vlees was overigens heerlijk en goed gaar, dus dat riskeert niets. Inmiddels was een andere, zeker niet APK gekeurde, bus aangekomen eindelijk op weg naar Po. Op mijn ticket stond een stoelnummer maar in de bus geen nummers. Dus ik ga mooi zitten en dom koiken. Volkomen fout dus. Als je s'middags naar het zuiden rijd, ga dan vooral niet aan de rechterkant aan het raam zitten. Dom Wim, dat overkomt me nooit meer. De hele middag achter glas in de zon. 32'c buiten. Airco heeft er waarschijnlijk ooit in gezeten, Maar dat was twintig jaar geleden. Halverwege de rit een roadblock. Iedereen uitstappen idetificatie en honderd meter verder weer instappen. In Po moest ik een minibus vinden, die me voor donker in Tibele zou lukken brengen. Maar bij het uitstappen van de bus stond er een jonge knul die me voor Cfa 6000 mrt zijn Taximoto wilde brengen. Dat is voor daar veel geld, maar ik hoefde niet verder te zoeken en kwam zo direct op het adres waar ik moest zijn. Taximoto is niet comfortabel op onverharde wegen maar het geeft een goede blik op de omgeving. In Tibele stopte hij voor een auberge, die echter niet de auberge was die mij aanbevolen was. Dus weer rechtomkeerd maar de eigenaar van het etablissement liet niet zomaar een klant lopen en drong er op aan dat ik zijn bezit kwam bekijken. Ik moet zeggen het was in orginele staat opgebouwd. Diverse cabanes, beschilderd met Afrikaanse motieven. Elke cabane met een matras op hoogte en, een peertje aan de muur en een stopcontact. Over de matras is een lap katoenen stof gedaan. Behalve in de hut kan je ook op de hut onder de blote hemel slapen. Je legt je matras op het platte dak en hebt een heerlijke koele slaapplaats. Ik zou het zeker gedaan hebben als ik het muskietennet over me heen zou kunnen krijgen. Waterleiding is er niet in dit dorp dus geen sanitair. Dat was opgelost doordar ze buiten een wasruimte gemaakt hadden met een emmer water en een halve calebas. Eerst een douche want door al het stof hadden mijn kleren en ik zelf dezelfde kleur aangenomen als de onverharde wegen. Heerlijk zo'n buitendouche en daarna een biertje om ook de binnenkant schoon te spoelen. Twee andere gasten waren er. Een Chinese die een jaar uitgetokken had om de wereld over over te trekken. De andere gast was een Fransman die ook zichtbaar heel veel primitieve landen bezocht had. Het was een leuk gesprek over wat ieder gezien had. Jammer de Jspanse kon niet erg meedoen, ze sprak weinig engels. De volgende morgen ging ze weer op de fiets verder naar Ghana. Stoer mens om op de fiets Afrika te doorkruisen. Op tijd onder de klamboe.
-
11 Januari 2018 - 18:50
Rob:
Het wordt steeds leuker, spannender.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley