Dag 15

DAG 15

Vandaag een rit voor de boeg van 50km naar Sindou. Gelukkig over verharde weg, welliswaar met wat gaten en overstekende geiten, maar comfortabeler als de onverharde. Bij het bespreken van de route kom ik er achter, dat er in de verste verte geen bank zal zijn. Dus eerst weer 10km. terug naar Bobodoulasso. Bij de bank eerst handmatig gescand door een meneer met een uniform en een groot geweer. Met visakaart geld kunnen trekken. De zelfde weg nog een keer. Daarna een stuk rustiger en bijna geen vrachtverkeer. Mijn hoop in bange dagen Hamidou, heb ik een fluo veiligheidshesje gegeven. Zoiets had hij nog nooit gezien, maar vond het wel mooi. Het verkeer is hier levensgevaarlijk, helmen zie je vrijwel niet, en in de auto draagt niemand vijligheidsgordels. Verlichting van voertuigen is meestal stuk en alcohol is niet gelimiteerd. Straatverlichting is alleen beperkt in de stad. Gisteravond over een kronkelend onverhard weggetje weer in ons kamp gekomen, ik was blij dat we er waren, zelf had het niet gered.
In Sindou aangekomen eerst wat drinken en wachten totdat de ergst hitte voorbij is. Met Hamidou afgesproken dat we om half vijf op pad gaan. De zon staat dan laag en dat zijn ook mooie fotomomenten.
Half vijf Hamidou wakker gemaakt, maar volgens hem is het nog te warm, best mogelijk, maar misschien wil hij nog even slapen. Het werd dus zes uur voordat we naar de Piques de Sindou gingen. Een heel mooi natuurfenomeen, maar het is een heel zware klim om bij de top te komen. Ondanks dat soms met handen en voeten geklommen werd was Hamidou onafscheidelijk van zijn gitaar. Op de top moest en zou gezongen worden. Ik moest een video van hem maken die ik dan kon zenden naar Mina Zaza. Waar ik bang voor was kwam ook uit, de video was redelijk goed met de mooie omgeving maar voor het geluid was ik te ver en door de wind veel geruis. Terug in het Campement met Fransen nog een Ricard gedronken. Zij zijn bezig met een project om water aan te boren. Trek had ik niet en ben vroeg naar bed gegaan.